Introductie

Een recent onderzoek, "Preliminary Evidence of Softwood Shortage and Hardwood Availability in EU Regions," uitgevoerd door Wageningen University en het Joint Research Centre van de Europese Commissie, heeft onverwachte inzichten onthuld in de Europese houtsector.

Belangrijke bevindingen

De analyse van gegevens van de European Forest Industry Database (EUFID) wijst op aanzienlijke discrepanties tussen de beschikbare houtbronnen en de verwerkingscapaciteiten in verschillende Europese landen. Ondanks de uitgebreide infrastructuur die Europa biedt, blijkt dat deze niet optimaal aansluit bij de huidige en toekomstige vraag naar hout.

Regionalen tekorten

In landen zoals Duitsland, Noorwegen en Tsjechië zijn er al aanzienlijke tekorten aan naaldhout geconstateerd, wat van cruciaal belang is voor de zaag- en bio-energie industrieën. Zo ervaart Tsjechië een tekort van 3,4 miljoen m³, Noorwegen 1,5 miljoen m³ en Duitsland 3,8 miljoen m³.

Overbodige aanvoer van hardhout

Tegelijkertijd heeft Duitsland een overschot aan hardhout van ongeveer 3 miljoen m³. Dit biedt mogelijkheden voor de uitbreiding van verwerkingsactiviteiten voor hardhout in deze regio. De data laten echter ook zien dat de zaag- en bio-energie sectoren te maken hebben met complexiteit: terwijl er een overschot van 65,2 miljoen m³ gegradeerd hout is, komt deze vooral uit hardhout, terwijl er een tekort aan naaldhout bestaat.

Capaciteitsuitdagingen in Noorwegen

In Noorwegen, waar de totale industriecapaciteit 16 miljoen m³ bedraagt, is er slechts 12,1 miljoen m³ gegradeerd hout beschikbaar. Dit voldoet slechts voor 75% van de vraag van de industrie, wat extra druk legt op de aanvoer van grondstoffen. Tweets binnen een vast 100 km bereik zijn onvoldoende om de bio-energie capaciteit in Noorwegen te dekken, vooral in de afgelegen noorderlijke gebieden.

Situatie in de Tsjechische Republiek

De situatie is vergelijkbaar in Tsjechië, waar de zaagcapaciteit van 12,4 miljoen m³ niet kan worden ingevuld met alleen 9 miljoen m³ gegradeerd naaldhout. De bio-energie sector vertoont ook een disbalans, met een capaciteit van 2,5 miljoen m³ tegenover een totale aanvoer van 8 miljoen m³ gegradeerd hout. Verdere uitdagingen komen voort uit schade aan bossen, zoals de schorskever infectie die de beschikbaarheid van sparren onder druk zet.

Behoefte aan grotere inkoopgebieden

Een belangrijke conclusie van de studie is dat de beperkte inkoopradius van 100 km een aanzienlijke invloed heeft op de houttoelevering. onderzoekers hebben geconstateerd dat als de inkoopmogelijkheden worden uitgebreid tot nationale grenzen, tekorten aan materialen kunnen worden verminderd. in Duitsland bijvoorbeeld, zou het uitbreiden van de inkoopradius naar landgrenzen de benutting van zaagcapaciteit tot 90% kunnen verhogen.

Efficiënte regionale houtverdeling

Met de toenemende vraag naar hout door de bio-economie is het essentieel dat de houtsector efficiënter regionale distributiemodellen en bredere inkoopstrategieën hanteert. De bio-energie sector, die concurreert met traditionele houtproductie, zal zonder uitbreiding van inkoopgebieden waarschijnlijk meer druk ervaren. Het is cruciaal dat industrieën hun logistieke strategieën herzien en transportinfrastructuren zoals spoor- en waterwegen in overweging nemen om de distributie van ruwhout te optimaliseren.

Conclusie

De onderzoekers pleiten voor beleid dat de groei van de bio-economie in evenwicht brengt met bosbescherming, waar de gevolgen van bosdegradatie langdurig kunnen zijn. Deze bevindingen onderstrepen de noodzaak om houtbronnen beter af te stemmen op de capaciteit van de industrie, vooral nu Europa overstapt op een bio-economie die nadruk legt op hernieuwbare en lokaal geproduceerde materialen. Met het potentieel voor bredere implementatie biedt het EUFID-model beleidsmakers een framework voor de ruimtelijke analyse van houtbronnen en bijbehorende strategische beslissingen.